درختان غیر مثمر

مثمر و غیر مثمر

تعریف نادرست از جنگل و جنگل‏کاری

توضیحی در باره مثمر و غیر مثمر: تصور می‏شود چون خداوند چیزی را بیهوده نیافریده پس تقسیم درخت و گیاه به مثمر و غیر مثمر صحیح نیست و همه درختان و گیاهان با «ثمر» هستند در توضیح می گوییم:

توضیحی در باره مثمر و غیر مثمر

۱ ـ این تقسیم بندی در تاریخ و در همه زبان‏ ها وجود داشته و به راحتی نمی‏توان تقسیمی را که بشر در طول تاریخ صحیح شمرده انکار کرد.واژه‌های «بارده»، «مثمر»، «با ثمر»، «ميوه‏ دار» در مقابل«بی بار» «بی‏بر»، «غیر مثمر»، «بی‏ثمر»، «غير ميوه‏دار» در فارسی به کار می‏رود. در عربی هم به نام «الاشجار المثمرة» و «الاشجار غیر المثمرة» و در انگلیسی به نام «Productive trees»و «produce trees» درختان مولد و غیر مولد «Non productive trees» نامیده شده ‏اند.

۲ ـ با تمام وجود قبول داریم خداوند حکیم و علیم همه گیاهان چه نخل چه کاج چه چمن و همه جانداران حتی موجوداتی مانند موش، مار، ویروس و میکروب را از روی علم و حکمت آفریده است و در نظام احسن هستی قطعا نقش ارزشمندی دارند اما این حقیقت منافاتی با تقسیم درختان و گیاهان به «مثمر» و «بی‏ثمر» ندارد.

۳ ـ تصور می‏شود چون گذشتگان به منافع زیست محیطی و توان اکسیژن زایی درختانی مانند کاج واقف نبودند لذا آن‏ها را «بی‏ثمر» تصور کردند اما اکنون با کشف اکسیژن زایی آن‏ و با توجه به این‏که «اکسیژن دهی» هم ثمر هست لذا باید به درختانی مانند کاج و اوکالیپتوس هم «مثمر» بگوییم که در جواب می‏گوییم:

اولا هما‏طور که خواهیم خواند این درختان در کنار اکسیژن زایی ناچیزی که دارند باعث آلوده شدن شدید هوا می‏ شوند.

دوم اینکه: برفرض که درختان بیثمر اکسیژن دهی خوبی داشته باشند درختان بیثمر هم در گذشته برای مردم فایده ‏های زیادی داشته تیر و ستون و درب و پنجره ساختمان‏ها منحصر از چوب بوده و در پل سازی و کشتی سازی و… فقط باید از چوب استفاده می‏ شده لذا با این‏که درختان بیثمر برای گذشتگان ما فایده‏ های زیادی داشت با این‏حال این‏گونه درختان را بی‏ثمر نامیده اند در حالی‏که در زمان فعلی تیر و ستون چوبی کمتر مصرف می‏شود و چوب جای خود را به سوخت فسیلی داده پس همان‏طور که گذشتگان ما درختانی مانند کاج و چنار را «بی‏ثمر» می دانستند ما هم در این کتاب این تقسیم بندی را انجام دادیم.

۴ ـ «ثمر» به معنای مطلق میوه نیست چون همه درختان به نحوی میوه و بذر و هسته و دانه دارند.
۵ ـدر روایات هم این تقسیم بندی وجود دارد:

امام صادق(ع)در حدیث مفضّل درختان را به مثمره و غیر ذات الثمر و گیاهان را به الْمَأْكُولِ و غَيْر الْمَأْكُول تقسیم می‏فرمایند.

همچنین حضرت علی(ع) عالم بی عمل را به درخت بی ثمر تشبیه کرده ‏اند:. «عِلْمٌ بِلَا عَمَلٍ كَشَجَرٍ بِلَا ثَمَرٍ؛ علم بی عمل، همانند درخت بی ثمر است..»درروایات از قضای حاجت زیر درخت«مثمر» نهی شده است که فقها هم به کراهت آن فتوا داده‏اند.
۶- در اشعار شعرایی مانند ناصر خسرو و پروین اعتصامی و مثل‏های گذشتگان ما گروهی درختان «بی‏بار» و «بی‏بر» نام گرفته.
پس تقسیم درختان به مثمر و غیر مثمر صحیح است و منظورمان همان درختان مثمر و غیر مثمر متداول است(درختان غیر مثمر از لحاظ گیاه شناسی میوه دارند، اما کسی به آن‌ها درختان میوه نمی‏گوید) و به یک تعبیر همان درختان و گیاهانی هستند که قرآن می‏فرماید: {متاعا لکم و لانعامکم}.
در این کتاب در بارۀ هر درخت و گیاهی که برای انسان و حیوان نفع داشته باشد مطالبی خواهیم خواند.

نه تنها درختان مثمر با غیر مثمر تفاوت دارند بلکه درختان میوه نیز یکسان نیستند.

به فرموده قرآن کریم:
{وَفِي الأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَى بِمَاء وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِي الأُكُلِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ }؛

و در زمين قطعاتى است كنار هم و باغ‏هايى از انگور و كشتزارها و درختان خرما چه از يك ريشه و چه از غير يك ريشه كه با يك آب سيراب مى‏گردند و [با اين حال] برخى از آن‏ها را در ميوه [از حيث مزه و نوع و كيفيت] بر برخى ديگر برترى مى‏دهيم، بى گمان در اين [امر نيز] براى مردمى كه تعقل مى‏كنند دلايل [روشنى] است.

از این آیه می‏ فهمیم که همه درختان و همه گیاهان یکسان نیستند و با این‏که هر کدام به ظاهر در یک آب و خاک رشد می‏کنند، اما ویژگی‌های متفاوتی دارند: یکی درخت خرما می‏شود دیگری هم درختان مضرّ به خاک و جانداران. پس عاقلانه نیست بدون بررسی هر درختی را بکاریم.

۲- تعریف نادرست از جنگل و جنگل‏کاری

متأسفانه تعریف نادرست از جنگل باعث شده است که جنگل‏های واقعی جنگل محسوب نشوند به عنوان مثال: فائو جديدترين تعريفي كه در سال ۲۰۰۰ براي جنگل ارائه كرده به شرح زير است:

هر ناحيه اي كه داراي جنگلهاي طبيعي و مصنوعي با شرايط زير باشد در تعريف جنگل قرار مي‏گيرد.

ميزان تاج پوشش آن در واحد سطح بيشتر از ده درصد باشد؛
مساحت آن بيشتر از نيم هكتار باشد؛
درختان قادر باشند به ارتفاع حداقل پنج متر برسند.
طبق اين تعريف درختاني كه هنوز به رشد نهايي خود نرسيده و مي توانند رشد كنند به طوري كه به ۱۰% تاج پوشش و ۵ متر ارتفاع برسند جزو جنگل محسوب مي شوند.

بنابر این با این تعریف، جنگل‏های طبیعی پوشیده از درختانی مثل انار جنگل حساب نمی‏شود و فقط جنگل‏کاری‏های دست کاشت کاج و اوکالیپتوس و عرعر و… جنگل محسوب می‏شوند

در حالی‏که جنگل جایی است که مملو از درختان میوه باشد و پوشش کف جنگل را گیاهان دارویی و مرتعی در بر گیرد و یکی-دو درصد هم درختان غیرمثمر باشند و در آن‏جا انواع جانداران از علف‏خواران و گوشت‏خواران و پرندگان به وفور یافت شود.
لذا بسیاری از گروه‏ها و سازمان‏های مردم نهاد همانند «جنبش جهانی جنگل» علیه این تعریف اقدام کردند.

۳- بیابان سبز

با شنیدن واژه «بیابان» و «کویر» ذهن ما به سرزمینی منتقل می‏شود که عاری از هر گونه گیاه باشد تا چه رسد که مکان مملو از درختان را بیابان بنامیم، اما این‏جا حقیقت تلخی وجود دارد و آن ابن است که: جنگل‏کاری درختانی مانند کاج و اوکالیپتوس جنگل حساب نمی‏شوند و در واقع «کویر سبز» یا «بیابان سبز» (Green desert) یا «تهاجم سبز» (Green Invasion ) هستند.
منظور ما در این بخش آن است که توجه بیش از حد به درختان غیرمثمر و چمن، محیط زیست و منبع مواد غذایی ما را به خطر می‌اندازد و زیان‌های مالی، جانی، فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی فراوانی به اقتصاد جامعه و نیز محیط زیست وارد می‏کند.

اما ادعای ما این نیست که کاج و اوکالیپتوس و عرعر و چمن را در زیستگاهشان نابود کنیم بلکه طبق آموزه‌های اسلامی حق نداریم بی جهت هیچ درخت و گیاهی آسیب برسانیم و حتی آب دادن هر درخت و گیاهی ثواب دارد عمده حرف ما این است که حق نداریم با کاشت درختان بی ثمرو با کاشت چمن، گیاهان و درختان بومی را نابود کنیم.

کاشتن درختان بی ثمرو کاشتن چمن در حقیقت نابود کردن و قطع درختان بومی محسوب می‏شود.

پس هدف ما تخریب جنگل و تخریب نحیط زیست نیست بلکه هدف ما محافظت از جنگل و مرتع و محیط زیست  علاوه بر آن در طراحی بوستان‏ها و پارک‏ها و خیابان‏ها حدود سه درصد را برای درختان بی ثمردر نظر گرفتیم که شامل حدود دو درصد درختان غیر مثمر بومی و یک درصد درختان بی ثمروارداتی است.

الگوی ما در کاشت درختان و گیاهان در فضاهای سبز جنگل‏هایِ بومیِ طبیعی است، زیرا پوشش گیاهی و درختی جنگل‏های طبیعی ایران بالاتر از ۹۵ درصد مثمر است.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

هفتاد یک − شصت شش =

دکمه بازگشت به بالا