نماز اول وقت، خوشبو مانند آس

نماز اول وقت، خوشبو مانند آس است.

امام موسی کاظم(ع) فرمودند:

الصَّلَوَاتُ الْمَفْرُوضَاتُ فِي أَوَّلِ وَقْتِهَا إِذَا أُقِيمَ حُدُودُهَا أَطْيَبُ رِيحاً مِنْ قَضِيبِ الْآسِ حِينَ يُؤْخَذُ مِنْ شَجَرِهِ فِي طِيبِهِ وَ رِيحِهِ وَ طَرَاوَتِهِ فَعَلَيْكُمْ بِالْوَقْتِ الْأَوَّل؛

نمازهاى واجب كه در اول وقت با آداب و حدود آن خوانده شود، خوشبوتر از شاخه آس است كه هنگام سبزى و طراوت و خوشبويي، از درختش چيده شود، پس نماز را اول وقت بخوانيد.»

بوعبداللَّه امام صادق(ع) فرمودند:

«مردم چهارگروه‏ اند:

من(ابان ابن تغلب) گفتم: قربانت، ايشان چه کسانی‏ اند؟

فرمود: مردى هست كه ايمان دارد ولى قرآن ندارد.

مرد ديگرى هست كه قرآن دارد ولى ايمان ندارد.

سومی ايمان دارد و قرآن نيز دارد

و چهارمى نه ايمان دارد و نه قرآن دارد.

گفتم: قربانت شوم، چگونگی حال آن‌هارا برايم توضيح بدهيد

امام فرمود:

اما آن كسى كه ايمان دارد ولى قرآن ندارد به ميوه خرما شبيه است كه طعمى شيرين دارد ولى عطر و بو ندارد

و اما آن كسى كه قرآن دارد ولى‏ ايمان ندارد به شاخه آس شباهت دارد كه عطرى خوش و مطبوع دارد ولى طعم آن تلخ و نامطبوع است.

و اما آن كسى كه هم قرآن دارد و هم ايمان دارد همانند ترنج است كه هم عطرى دل انگیز دارد و هم طعمى اشتها انگيز.

و اما آن كسى كه نه قرآن دارد و نه ايمان، مثل هندوانه ابو جهل است كه طعمى تلخ و زننده دارد و بو ندارد.»

امام باقر(ع) يا امام صادق(ع) فرمود:

«بِالْقَائِمِ عَلَامَتَانِ شَامَةٌ فِي رَأْسِهِ …مِنْ جَانِبِهِ الْأَيْسَرِ تَحْتَ كَتِفَيْهِ وَرَقَةٌ مِثْلُ وَرَقَةِ الْآس؛

قائم دو علامت دارد:

يكى خال سر…و هم بين دو شانه‏ اش درسمت چپ نشانه‏اي است چون برگ درخت آس….»